Na het interessante intro van Michelle beginnen we aan het aperitief; oesters. Van huis uit ben ik geen viseter. Sinds ik een relatie heb met Jens, die uit het ‘mosseldorp’ Philippine komt, heb ik pas vis leren eten. Oesters heb ik dus ook nog niet eerder gegeten en vandaag wordt mijn vuurdoop. Michelle snijdt de oester alvast voor me los zodat ik gelijk kan proeven. De Zeeuwse platte oesters worden geserveerd met citroen, tabasco en sjalottenazijn. Ik besluit dat ik ze graag ‘puur’ wil proeven. Dus ik eet de oester puur. Ik moet zeggen dat ik nog moet wennen aan de smaak. Ze zeggen dat je oesters moet leren eten en dat geloof ik ook zeker.

​Het leuke van deze avond is niet alleen het feit dat je veel lekkere gerechtjes proeft, maar ook dat je kunt delen. We kregen of met z’n tweetjes of met z’n drieën een bord waarvan je kon eten. Als de oesters op zijn, krijgen we weer iets wat ik nog niet eerder heb gegeten. Het zijn coquilles met knolselderij en appel. Deze vind ik erg lekker, de coquilles zijn wat neutraler van smaak dan de oesters en de combinatie met de knolselderij en de appel is lekker fris.

Van huis uit is de Gouden Bock een visrestaurant, ze gebruiken alleen Noordzee vis en geen gekweekte vis. Als het wildseizoen is, maken ze graag een uitzondering door ook wild op de kaart te zetten. Mijn favoriet van de avond is deze huisgemaakte brioche met huisgerookte zalm, een gepocheerd ei en hollandaise-peterselieolie. De brioche is zo lekker knapperig en de gerookte zalm is heerlijk in combinatie met het gepocheerde ei, het smelt echt op je tong. Van dit gerechtje is het eigenlijk jammer dat het kleiner is. Michelle vertelt dat ze dit gerechtje ook regelmatig als ontbijt eet en dat kan ik me goed voorstellen, dit is echt zo’n gerechtje wat je op elk moment van de dag kunt eten.

Van vis gaan we over naar een vegetarisch gerechtje. Huisgemaakte ravioli gevuld met pompoen en salie. De salie is gebakken in boter die dan over de ravioli heen is gegoten. De Parmezaanse Kaas die over de ravioli heen zit, geef zo’n lekkere pittige smaak aan het geheel in combinatie met de salie. Ik vond dit echt een heel lekker gerechtje.

Het lekkere is dat de gerechtjes niet te groot zijn, dat je ze kunt delen en dat de tijd tussen de gerechtjes perfect is. Zo heb je niet het gevoel dat je al heel vol zit halverwege de avond.

Alles gaat op een relaxed tempo en dat vind ik heel fijn, zelf eet ik veel kleine porties gedurende de hele dag, maar echt grote porties kan ik meestal niet op. Voor mij persoonlijk is dit daarom een ideaal concept. Van de vegetarische ravioli gaan we over naar de Zeeuwse mosselen, maar dan wel op Thaise wijze bereid met curry en kokos. En ook al komt mijn vriend uit een ‘mosseldorp’ echt dol ben ik er niet op. Maar deze mosselen zijn echt heel erg lekker. Misschien wel omdat ze niet echt meer naar mosselen smaken haha. Doordat ze op Thaise wijze bereid zijn, smaken ze heerlijk naar de zoete kokos. Ook zit er een klein beetje pit in en dat maakt ze echt helemaal af.

Je zou denken dat we het einde van de avond beginnen te naderen, maar niets is minder waar. We gaan lekker verder met gang 6 van de avond, noedelsalade met gamba’s en buikspek. De noedelsalade wordt heel leuk geserveerd in een mandje met een deksel. Zo blijft het nog even een verrassing wat er precies in zit. Als je het mandje openmaakt, komt je een heerlijke geur tegemoet. De noedels zijn lekker dun en goed van smaak, de gamba’s smaken ook echt heerlijk. Het grote voordeel is ook dat je de kop en staart er makkelijk af kunt snijden. Zo hoef je je handen niet per se vies te maken. Alhoewel je wel netjes een schaaltje water met citroen krijgt om je handen te wassen als dat nodig is.

Van vis gaan we over naar vlees, het wild waar we zo benieuwd naar zijn dient zich aan. In eerste instantie in de vorm van een wildpaté met een gember-abrikozencompote. De paté is lekker vol van smaak en doet me denken aan Kerst vroeger thuis, toen mijn moeder ook vaak paté had van de slager. De combinatie met de compote is echt heel erg goed, de zoete abrikozen met het pittige van de gember combineren echt heel erg goed met de volle smaak van de paté, echt een lekker gerechtje.

En dan de laatste gang voor het dessert en dat blijkt een hele maaltijd te zijn. Een rode bieten-spinazierisotto met een gepocheerd eitje. Daarbij wild zwijn met rode kool en een jus van rode wijn en gemarineerde paddenstoelen. Tot slot zitten er ook nog spruitjes met spekjes, aardappelpuree en stoofpeertjes bij. De aardappelpuree is echt enorm lekker, super zacht en hij smelt op je tong. Het geheim blijkt boter te zijn horen we later, heel veel boter. Ook de spruiten zijn erg lekker, die hebben een goede bite. Chefkok Martijn vertelt daar zelf van te houden, maar geeft ook aan dat de oudere generatie soms wat minder gewend is aan die bite.

Hij krijgt de spruitjes dan terug in de keuken met de vraag of hij ze nog even door wil koken en dat doet hij dan ook. Grappig dat daar blijkbaar een generatieverschil aan ten grondslag ligt. De risotto is goed van smaak, de bieten overheersen niet, terwijl je dat wel een beetje zou verwachten, omdat die van nature een vrij overheersende smaak hebben. Tot slot het wild zwijn dat is echt heel erg mals, perfect gebakken en erg goed in combinatie met de jus en de rode kool. Al met al een groot gerecht met veel verschillende componenten, maar wel een heel lekker gerecht.

We krijgen 4 heerlijke zoete desserts voorgeschoteld. Een appelcrumble, heerlijk warm, een chocolade/salted karameltaartje, een parfait met karamelsaus en pinda’s en een citroentaartje met merengue. De desserts smaken net zo lekker als ze eruit  zien. Zelf ben ik groot fan van appel crumble, het feit dat hij warm is vind ik zo lekker. De parfait is lekker door de bite van de pinda’s die erbij zitten, in de parfait zelf zit ook nog een scheutje rum. De salted karameltaart is super lekker, maar echt een zo’n taart waar je bomvol van gaat zitten haha. Tot slot de citroen merengue, die is erg lekker door de combinatie van het frisse van de citroen en het zoete van de merengue. De korst is ook heerlijk stevig.

En als je dan denkt dat je écht genoeg hebt gegeten en er alleen nog een kopje thee in past, dan krijg je nog lekkere zoetigheden bij de thee. Nougat, truffel, bitterkoekjes en zandkoekjes.

Ik heb enorm genoten van deze avond, het was niet alleen heel erg gezellig om met collega’s te eten, maar het eten was ook echt voortreffelijk. Ik zou je zeker willen aanraden om dit jubileumjaar nog bij de Gouden Bock te gaan eten. Tot slot wil ik Rachelle Verhage van de Zeeuwze bedanken voor de uitnodiging. En natuurlijk wil ik Michelle en Martijn van de Gouden Bock heel hartelijk bedanken voor al het heerlijke eten en de gastvrijheid.